Hajimemashite*
20 juli 2012 Blogs
Ik ben Bart van Dijk en ik ben tweedejaars student van de Neurosciences master aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Als vooropleidingen heb ik allereerst het Middelbaar Laboratorium Onderwijs en vervolgens het Hoger Laboratorium Onderwijs gevolgd. Door deze “stapelaarsroute” van verschillende praktisch georiënteerde opleidingen heb ik inmiddels al vijfmaal stage gelopen op verschillende Nederlandse laboratoria, variërend van de virologie en elektrofysiologie tot en met neuro-oncologie. Hierdoor heb ik ruime ervaring met het uitvoeren van medisch/biologisch onderzoek. Dit heeft als gevolg dat ik, zeker tijdens mijn laatst genoten stage, weinig vernieuwende technische ervaring heb opgedaan en dat alles me naar mijn gevoel net iets te gemakkelijk af ging. Ik ben daarom toe aan een nieuwe uitdaging waarbij ik zelfs na maanden werk nog in voor mij nieuwe situaties verstrengeld zal kunnen raken.
Geschreven door Bart van Dijk
Daarom ben ik op zoek gegaan naar een buitenlandse stage. Allereerst waren Boston en New York in de VS mijn favoriete steden om naartoe te gaan. Toch dacht ik dat ik ook daar na enkele weken al wel van alle cultuurschokken af zou zijn. Met een eerdere wereldreis heb ik onder andere Japan bezocht. Op het moment dat ik daar als toerist was had ik nooit gedacht dat het mogelijk was daar een stage te lopen. Het zou simpelweg een veel te grote opgave zijn: Ik snap niets van de taal, zowel het schrift als het spreken ervan, en de hiërarchie op de werkvloer is iets wat ik als Nederlandse student niet ken, want het is daar veel strikter. Verder zijn de werktijden lang, vanaf vroeg in de ochtend tot ’s avonds laat, en mag je pas weg als de baas weg gaat. Of tenminste, dit heb ik gehoord en zo zijn nu mijn verwachtingen van een stage in Japan.
Toch heb ik mij hierdoor niet laten afschrikken, ik ben immers toe aan die grote uitdaging. Omdat ik niemand kende in Japan of zelfs maar iemand die me er kon introduceren, heb ik zelf contact gelegd met professoren aan Japanse universiteiten die onderzoek doen op het gebied van cellulaire neurowetenschappen. Gelukkig was professor Takahashi geïnteresseerd om mij als stagiair aan te nemen. Daarbij kreeg ik de keus om onder een van zijn PhD studenten te werken, of om mijn eigen onderzoek op te starten. Ik heb gekozen voor het laatste, waardoor ik nu voor minimaal 9 maanden aan de Universiteit van Tokio mijn eigen onderzoek mag opzetten en uitvoeren.
Voor Brein-in-Beeld zal maandelijks een blog bijhouden om u op de hoogte te houden van alles wat ik leer en zie. Ik zal schrijven over alle bijzonderheden in Tokio tijdens het uitvoeren van een neurowetenschappelijk onderzoek, zowel op als buiten de werkvloer. Ik ben benieuwd of mijn verwachtingen uitkomen, en ik zelfs na maanden Tokio nog in een cultuurschok zal verkeren.
*Hallo, prettig om met u kennis te maken.