Het hard werkende brein van een hersenonderzoeker #KNWblogs
22 maart 2013 Blogs
Een kijkje nemen in het leven van een hersenonderzoeker, wie wil dat nou niet? Hoe ziet een werkdag van een onderzoeker eruit? Zit een onderzoeker de hele dag op zijn kamer achter de computer? Hoe komt een wetenschapper op goede ideeën voor een onderzoek en hoe wordt dat onderzoek uitgevoerd? Omdat ik een aantal weken heb mogen proeven van het leven van een hersenonderzoeker kan ik bovenstaande vragen beantwoorden. Dat zal ik in de volgende paragrafen doen. Het voornaamste wat ik heb ervaren is het volgende: als hersenonderzoeker werk je in een bijzondere en fascinerende wereld. Bijzonder, omdat je het niet kan vergelijken met een ander beroep, het is uniek. Fascinerend, omdat echt elke onderzoeker met veel enthousiasme en gedrevenheid aan zijn of haar eigen onderzoek werkt. Maar wat maakt het nu zo bijzonder en fascinerend?
Geschreven door Myrte Strik
Wat is het niet?
Om een beeld te kunnen schetsen van het werkleven van een hersenonderzoeker is het handig om te beginnen met wat het voornamelijk niet is. Ten eerste de werktijden. Ik begon mijn stage met de gedachte dat het een 9 tot 5 baan zou zijn, zoals de meeste banen, maar alles behalve dat. Zo komen collega’s op verschillende tijdstippen binnen. De één zit stipt om 8 uur in de ochtend achter zijn of haar bureau en de ander start zijn werkdag vanuit het thuisfront. Het tijdstip van vertrek is tevens zeer divers. Regelmatig maakt mijn mobiel nog laat op avond een hoog en kort geluid, wat betekent dat er een werkmail binnen is gekomen. Naast deze niet gestandaardiseerde werktijden kun je niet spreken over een regelmatig terugkomende dagindeling. Geen dag in de week is precies hetzelfde.
Wat is het wel?
Er is een aantal evenementen dat elke week weer aan de orde komt, namelijk; de kop koffie in de ochtend, de lunch in de middag en het teamoverleg op vrijdag. Maar naast deze vaste evenementen zijn er dus ook vele onverwachtse gebeurtenissen die ervoor zorgen dat elke dag weer anders verloopt. Dit laatste is wat het werk zo ontzettend leuk maakt. Doordat er elke dag weer iets anders op je pad kan komen moet je snel kunnen schakelen en alert zijn. Het zorgt ervoor dat je creatief kan zijn en je je niet snel zult gaan vervelen. Hier, op de afdeling Klinische Neurowetenschappen, heeft elke onderzoeker zijn of haar eigen onderzoek. Zo is mijn begeleider, Menno Schoonheim, druk bezig met zijn promotieonderzoek om zo de titel doctor te behalen. Tijdens dit onderzoeksproject bekijkt hij onder andere de structurele connecties en daarmee veranderingen in de netwerken in het brein van mensen met MS. Hij onderzoekt of er een verschil is tussen mensen met MS en mensen zonder MS. Dit doet hij samen met collega’s. Met overleg, brainstormsessies en discussies komen ze samen op goede ideeën en tot oplossingen. Dus naast de momenten dat je zelfstandig aan het werk bent, ben je tevens een echte teamplayer. De vraag of je als onderzoeker de hele dag achter de computer zit is kort en krachtig te beantwoorden met: ‘nee’. Het werk is ontzettend gevarieerd. Voordat je informatie op een computer kunt gaan verwerken, moet er natuurlijk eerst informatie verzameld worden. Mensen met MS en mensen zonder MS kunnen zich vrijwillig aanmelden om met een onderzoek mee te doen. Zo heeft mijn begeleider informatie verzameld bij tweehonderd personen. Bij elk persoon van deze groep is een neuropsychologisch onderzoek (NPO) afgenomen en zijn er verschillende MRI scans van het brein gemaakt. Een NPO wordt gedaan om het functioneren van de patiënt in kaart te brengen. Tijdens dergelijk onderzoek wordt er onder andere gekeken of er stoornissen zijn in het geheugen, tempo van informatieverwerking en taal. De resultaten van het NPO en de MRI samen zorgen natuurlijk voor een berg data wat verwerkt en bewerkt moet worden. Dit laatste is waar ik afgelopen tijd druk mee bezig ben geweest!
Samenvattend, als klinisch hersenonderzoeker ben je onderdeel van een hecht team, heb je verschillende taken en werk je nauw samen met je collega’s. Kortom, als hersenonderzoeker heb je een ontzettend leuke en interessante baan! Stel je bent na het lezen van deze blog nieuwsgierig geworden en je zou graag een kijkje willen nemen in de onderzoekswereld, dan is het bijvoorbeeld mogelijk om vrijwillig deel te nemen aan een onderzoek als proefpersoon. Zou jij een onderzoeker willen zijn?